روستای سیوجان ( siojan ) ، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان خوسف، واقع در استان خراسان جنوبی که بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ مرکز آمار ایران، جمعیت آن بالغ بر ۱۱۰۰ نفر بوده است. این روستا در ۲۰ کیلومتری غرب شهر بیرجند و در مسیر جاده بیرجند - خوسف قرار دارد.
بیشتر مردم روستا سادات موسوی ( از نسل موسی بن جعفر) می باشند. شغل مردم سیوجان کشاورزی و دامداری است؛ آب کشاورزی از چاه های عمیق زیادی که دراین روستا وجود دارد، تأمین می شود. دامداری هم بیشتر شامل گاوداری هایی است که ایجاد شده اند و در حال ایجادند. روستا دارای دو اثر باستانی به ثبت رسیده می باشد که عبارتند ازحمام و آب انبار سیوجان. البته بر اثر سهل انگاری میراث فرهنگی و حرکت نابخردانهٔ بعضی اشخاص، قسمتی از حمام تاریخی سیوجان تخریب شده است. ( حمام خورشیدی سیوجان جایگزین حمام قدیمی که گفته شد گردیده است. )
مسجد جامع سیوجان نیز یکی ازآثار بسیار قدیمی سیوجان بود که معماری بسیار زیبا یی داشت و شامل شبستان هایی جذاب بود که باز هم بر اثر کم کاری و بی فکری تخریب شد ومسجد جدید که شامل گنبدنیز هست جایگزین آن گردید.
سیوجان دارای مدرسهٔ دبستان ( شهید مقری ) و راهنمایی ( شهید رضازاده ) است؛ نام قدیم مدرسهٔ راهنمایی، شهید رجائی بود که به شهید رضازاده - یکی از شهدای روستا – تغییر یافت.
سیوجان دارای دو مسجد بزرگ به نام مسجد جامع و مسجد صاحب الزمانی می باشد. حسینیهٔ موسی بن جعفر ( ع ) در کنار و همراه مسجد جامع قرار گرفته است و حسینیهٔ صاحب الزمانی همراه مسجد صاحب الزمانی. هردو مسجد دارای کانون فرهنگی هستند که کانون فرهنگی آل الله مربوط به مسجد جامع و کانون فرهنگی هنری امام زمان ( عج) مربوط به مسجد صاحب الزمانی است؛ ضمناً هر دو شامل کتابخانه می باشند. علت جدا بودن امکانات، دور بودن مساجد از یکدیگر است تا مردم بتوانند براساس نزدیکی به مسجدی که دارند نماز جماعت را در آن مسجد انجام داده و از امکانات معنوی، فرهنگی، جلسات ماه رمضان، محرم و جشن های مختلف استفاده نمایند.
هر چند مراسم ماه رمضان در دو مسجد جداگانه انجام می شود اما در ماه محرم دو هیئت موسی بن جعفر ( ع ) و صاحب الزمانی با همکاری هم مراسم عزاداری باشکوهی را بر پا می نمایند. این عزاداری ها چنان جذاب و دلکش است که بسیاری از مردم روستا را که در شهرهای دیگر زندگی می کنند را به خود جلب کرده و آن ها را به سوی سیوجان می کشاند.